این فیلم یک اثر ترسناک و انتقام‌جویانه به کارگردانی و نویسندگی میر زارچی است که دنباله مستقیم فیلم بدنام I Spit on Your Grave (1978) محسوب می‌شود. با بازی کامیل کیتون (در نقش جنیفر هیلز) و جیمی برنادت (در نقش کریستی، دختر جنیفر)، داستان ۴۰ سال پس از وقایع فیلم اصلی رخ می‌دهد. فیلم به دلیل خشونت گرافیکی، مدت‌زمان طولانی (۱۴۸ دقیقه)، و سبک بحث‌برانگیز “انتقام و تجاوز” شناخته شده است. این اثر در ۲۳ آوریل ۲۰۱۹ به‌صورت دی‌وی‌دی/بلوری و ویدئو درخواستی منتشر شد و نقدهای عمدتاً منفی دریافت کرد، هرچند برخی طرفداران ژانر از آن استقبال کردند.جوایز:

هیچ جایزه یا نامزدی معتبری برای این فیلم ثبت نشده است

نقاط قوت:

  • وفاداری به فیلم اصلی: بازگشت کامیل کیتون و کارگردانی زارچی حس نوستالژیک و اصالت را برای طرفداران فیلم ۱۹۷۸ حفظ می‌کند.
  • خشونت تأثیرگذار: صحنه‌های انتقام‌جویانه برای مخاطبان ژانر ترسناک و انتقامی جذاب و شوکه‌کننده است.
  • پیچش‌های داستانی: برخی از چرخش‌های داستانی، مانند روابط خانوادگی، برای طرفداران غیرمنتظره و جالب است

نقاط ضعف:

  • فیلمنامه ضعیف: دیالوگ‌ها و داستان کلیشه‌ای و ضعیف ارزیابی شده‌اند و توسعه شخصیت‌ها کم‌عمق است.
  • مدت‌زمان طولانی: با نزدیک به ۲.۵ ساعت، فیلم بیش از حد کش‌دار و خسته‌کننده به نظر می‌رسد

  • بازیگری و تولید آماتور: بازیگران و کیفیت تولید (از جمله صدا و تصویر) به‌عنوان غیرحرفه‌ای و ضعیف نقد شده‌اند.

ویژگی‌های صحنه‌های فیلم

  1. صحنه‌های خشونت گرافیکی:
    فیلم به دلیل نمایش خشونت شدید و گرافیکی، به‌ویژه در سکانس‌های انتقام، شناخته شده است. این صحنه‌ها شامل درگیری‌های فیزیکی، خونریزی، و روش‌های خشن انتقام‌جویی هستند که برای تأثیرگذاری روی مخاطب ژانر ترسناک/انتقامی طراحی شده‌اند. این بخش‌ها بسیار بحث‌برانگیز و ناراحت‌کننده هستند.
  2. فضاسازی تاریک و تنش‌زا:
    بسیاری از صحنه‌ها در محیط‌های روستایی، منزوی، و تاریک (مانند جاده‌ها، خانه‌های متروکه، یا جنگل‌ها) رخ می‌دهند که حس ترس و تهدید را تقویت می‌کنند. فیلم‌برداری با نور کم و رنگ‌های تیره به ایجاد اتمسفر وهم‌آلود کمک می‌کند.
  3. سکانس‌های احساسی و خانوادگی:
    برخی صحنه‌ها روی تعاملات بین شخصیت‌ها، به‌ویژه روابط خانوادگی، تمرکز دارند و لحظات دراماتیک و احساسی را به نمایش می‌گذارند. این بخش‌ها سعی دارند عمق بیشتری به شخصیت‌ها بدهند، هرچند منتقدان آن‌ها را ضعیف ارزیابی کرده‌اند.
  4. صحنه‌های تعقیب و گریز:
    فیلم شامل سکانس‌های پرتنش تعقیب و گریز است که با موسیقی و تدوین سریع، حس اضطراب و هیجان را منتقل می‌کنند. این صحنه‌ها برای ایجاد اوج‌های دراماتیک استفاده شده‌اند.
  5. سبک آماتور تولید:
    کیفیت فیلم‌برداری و صدا در برخی صحنه‌ها غیرحرفه‌ای به نظر می‌رسد، با زوایای دوربین ساده و گاهی لرزان که به تجربه بصری آسیب می‌زند. این موضوع به‌عنوان نقطه ضعف در نقدها ذکر شده است

+۱۹